Şubat 22, 2009

kanadı kırık kuş için.

kendime kızdım şimdi sadece.. sadece kendimde yaraladım uçan bi' kuşu.. kuşların kanatları hep kırıktı nasıl olsa bu dünyada. sadece bu dünyadan bi' tanesini kesip yapıştırdım kendi dünyama.. neden bilmem.. çok isteyipte ağlayamıyorum. hem ağlasam, rahatlayacak mıyım? bilmiyorum. gözlerimden o ılık damla düşmedikçe bilemeyeceğim sanırım.. herşey bi' muamma örtüsünün altına saklanmış sanki de sıcak soğuk oynuyoruz hiç bilmediklerimle.. hiç tanımadıklarımla.. ve hiçbir zaman bilip tanıyamayacaklarımla.. dünyaya sığamayacak kadar doluyum bugün.. sana değil, kendime kızdım sadece.. en sevdiğim şarkıyla dilimi acıtmak istedim.. kanadı kırık kuş için..

1 yorum:

Hayalbemol dedi ki...

Çaresiz çırpınışlar, yaralı kuşların son haykırışları olmayabilir. Son kez bastığını düşündüğü toprak, bazen onu öyle sarıp sarmalar ki, çiçeklerin renklenmesi ve ağaçların yeşermesi ilham vererek kanatlarına sihirli bir dokunuşla güç verir. Acılar, en önemli azim hikayelerinin başlangıcıdır.